tag:blogger.com,1999:blog-912164683293616530.post1116078408178304711..comments2023-11-05T13:37:47.888+02:00Comments on ΠΑΙΧΝΙΔΟΥΠΟΛΗ: ΠΑΛΙΝΩΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΝάσοςhttp://www.blogger.com/profile/06815097097865363163noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-912164683293616530.post-83219481014402569822008-05-09T02:48:00.000+03:002008-05-09T02:48:00.000+03:00Καλή συνέχεια Βιολόγε, κι είθε να βρίσκεις άπλετο ...Καλή συνέχεια Βιολόγε, κι είθε να βρίσκεις άπλετο χρόνο εναρμόνισης πνεύματος και σαρκός.<BR/><BR/>Δυστυχώς για μένα, η ώρα που αυτά τα δύο στοιχεία θα χωρίσουν κοντοζυγώνει. Η περίοδος χάριτος (=κωλοβαρέματος) τελειώνει, και πρέπει να λιώσω στην "επίσημη" θολοκουλτούρ δουλειά μου να καλύψω το κενό, αλλιώς την έβαψα!<BR/><BR/>Υ.Γ. Ευχαριστώ για την τιμή. Με κάνεις να κοκκινίζω (lol).Νάσοςhttps://www.blogger.com/profile/06815097097865363163noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-912164683293616530.post-10102039632349501112008-05-09T00:53:00.000+03:002008-05-09T00:53:00.000+03:00Παραδίνομαι και υποκλίνομαι.Δεν είναι το θέμα η πε...Παραδίνομαι και υποκλίνομαι.Δεν είναι το θέμα η πειθώ γιατί φυσικά και λογικά δεν τίθεται τέτοιο θέμα στα γούστα.<BR/><BR/>Πάντως κέρδισα εξτρα πληροφορία περί Καραγκιόζη που δεν την ήξερα.<BR/>Είμαι λίγο λακωνικός απόψε αλλά το πνεύμα θέλει, η σάρκα δεν μπορεί λόγω εργαστηριακού σοδομισμού.<BR/><BR/>ΥΓ.Είσαι στο μπλογκ της εβδομάδας by biologos (ραδιοφωνικής έμπνευσης)BioLogoshttps://www.blogger.com/profile/11736516558025262104noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-912164683293616530.post-81327616178509522052008-05-08T18:58:00.000+03:002008-05-08T18:58:00.000+03:00Δύσκολα απαντιέται ένα τέτοιο ερώτημα. Νιώθω σαν ν...Δύσκολα απαντιέται ένα τέτοιο ερώτημα. Νιώθω σαν να μου λες: "Κάνε να μ'αρέσει π.χ. ο Σεφέρης". <BR/><BR/>Ο Καραγκιόζης είναι δημιούργημα λαϊκής τέχνης. Κι όπως κάθε έργο τέχνης, είτε "σου μιλάει", είτε δεν "σου μιλάει".<BR/><BR/>Εάν κατάλαβα σωστά το βιβλίο, ο Καραγκιόζης δεν είναι ακριβώς μία "αντιπροσωπευτική" φιγούρα της κακής πλευράς του Νεοέλληνα. Είναι <BR/>πολύ περισσότερο, η "μάσκα" ενός υπερφυσικού όντος, που αναπαριστά τις δυνάμεις της φύσης.<BR/><BR/>Αντιγράφω από το βιβλίο (σελ. 199): "...το τεράστιο χέρι του σημερινού κωμικού μας ήρωα, η μύτη του, η καμπούρα του, το αλλόκοτο σώμα του, το "γελοίο" πρόσωπό του, και φυσικά, το μεγάλο και αχόρταγο στόμα του [...] με μια λέξη, ολόκληρη η μορφή του, αποτελεί μια τυπική ενσάρκωση του σώματος, όπως το αντιλαμβάνεται η παράδοση του γκροτέσκου: ενός σώματος ατελούς και ανέτοιμου, ανακατεμένου με τον κόσμο, συνεχώς δημιουργικού και δημιουργούμενου".<BR/><BR/>Σαν να λέμε, μία εξέλιξη του αρχαίου Πάνα και των Σατύρων (μην ξεχνάμε κι ότι ο τουρκικός Καραγκιόζης είχε έναν τεράστιο φαλλό).<BR/><BR/>Τον βρίσκω ενδιαφέρων -κυρίως- για δύο λόγους:<BR/><BR/>Πρώτον, διότι ενώνει πολιτιστικά όλους τους λαούς (αν τον συγκρίνουμε με αντίστοιχες μορφές τέχνης άλλων λαών και εποχών),κι αναδεικνύει τη "συγγένειά" τους.<BR/><BR/>Και δεύτερον, διότι (νομίζω) αποπνέει πνεύμα σάτιρας σε κάθε αυθεντία (σάτιρα ακόμα και στο θάνατο), και αγάπη για τη ζωή με τρόπο πηγαίο, όχι σοβαροφανή.<BR/><BR/>Από κει και πέρα είναι μια αισθητική απόλαυση, που έγκειται στο προσωπικό γούστο του καθενός.<BR/><BR/>Δε νιώθω ικανός (στο συγκεκριμένο θέμα) να πείσω ότι έτσι είναι κι αλλιώς δεν είναι. <BR/><BR/>Προσπαθώ απλά να πω, απέναντι στη στερεότυπη αντίληψη για τον Καραγκιόζη, "κοιτάξτε, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα οπτική γωνία".<BR/><BR/><BR/>Και νομίζω ότι το βιβλίο βοηθάει σ' αυτή την αλλαγή στάσης (όχι, δεν παίρνω ποσοστά lol).<BR/><BR/>Το ενδεχόμενο να σφάλλω είναι φυσικά παρόν.Νάσοςhttps://www.blogger.com/profile/06815097097865363163noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-912164683293616530.post-2366664533373664442008-05-07T19:27:00.000+03:002008-05-07T19:27:00.000+03:00Αν και η έκφρασή του γραπτού μου λόγου(διαβάζοντας...Αν και η έκφρασή του γραπτού μου λόγου(διαβάζοντας σήμερα το πρώτο σχόλιο δεν έβγαλα άκρη) αγγίζει το σουρεάλ, με έπιασες ακριβώς σε αυτό που σκεφτόμουν.<BR/>Αλλά είναι κάτι σαν αίσθηση ακριβώς όπως λες και δεν ξέρω κι εγώ πως να το τεκμηριώσω λίγο καλύτερα.<BR/><BR/>Αυτό που ίσως θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για πρόκληση είναι το εξής:Πώς μπορεί να πείσει ο Καραγκιόζης σήμερα και πώς θα με τραβήξει να τον ξαναδώ?BioLogoshttps://www.blogger.com/profile/11736516558025262104noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-912164683293616530.post-87928687315877696982008-05-07T12:57:00.000+03:002008-05-07T12:57:00.000+03:00Καταλαβαίνω τι θες να πεις Βιολόγε.Ότι ο Καραγκιόζ...Καταλαβαίνω τι θες να πεις Βιολόγε.<BR/>Ότι ο Καραγκιόζης εκπροσωπεί όλη την κακομοιριά και τα συμπλέγματα του Νεοέλληνα ραγιά. Διδακτικό μεν, αλλά αποκρουστικό.<BR/><BR/>Τότε όμως δε θα διέφερε σε τίποτα από το Σεφερλή σε επιθεωρήσεις, ή από έναν αντι-ήρωα της παλιάς επικής σειράς "Ρετιρέ".<BR/><BR/>Μάλλον όμως ο Καραγκιόζης εκφράζει πολύ περισσότερα. Όλα τα στοιχεία του (παρωδία, αντιστροφή ρόλων, περιπαιχτικά σχόλια, νεκρανάσταση κλπ) εντάσσονται στην ευρύτερη κωμική λαϊκή παράδοση. Τα συναντάμε από αρχαίες διονυσιακές γιορτές, μέχρι και τη συλλογή "άσεμνων" αποκριάτικων δημοτικών από τη Δόμνα Σαμίου (που παρολίγο να της στοιχίσει τον αφορισμό από τους παπάδες).<BR/><BR/><BR/>Στο ερώτημα "αν ο Καραγκιόζης είναι διαχρονικός", νομίζω ότι ισχύει ό,τι και για το δημοτικό τραγούδι. Είτε το δεχόμαστε είτε όχι, το δημοτικό τραγούδι είναι νεκρό (συντηρείται τεχνητά πλέον από συλλόγους). Η αξία του όμως είναι διαχρονική. Δεν ξέρω αν ο Καραγκιόζης είναι ήδη νεκρός, όμως η αξία του είναι επίσης (πιστεύω)διαχρονική.<BR/><BR/><BR/>Με την ευκαιρία, να απαντήσω και στην ενδεχόμενη απορία "πώς διάολο μου ήρθε να γράψω για τον Καραγκιόζη".<BR/><BR/>Διότι (έχω την εντύπωση) στον Καραγκιόζη βρίσκεται πολύ "μαγιά" επαναστατικού πνεύματος (ναι! το πιστεύω), που έρχεται σε αντίθεση με τη σοβαροφάνεια και ηθικολαγνεία πολιτικών και εκκλησίας.<BR/><BR/>Δε δέχομαι την επιστροφή "στον παλιό καλό καιρό", νομίζω πάντως ότι ο παλιός καιρός έχει να προσφέρει ιδέες οι οποίες, κατόπιν επεξεργασίας, μπορούν να ενταχθούν αρμονικά στη δική μας κοινωνία και τα δικά μας προβλήματα.<BR/><BR/>Και για να σε προκαλέσω: Βρες μου συγκεκριμένα κάτι αποκρουστικό-αντιπαθητικό στον Καραγκιόζη, κι εγώ (με τη βοήθεια του βιβλίου) θα προσπαθήσω να σε κάνω να αναθεωρήσεις την άποψή σου. :)Νάσοςhttps://www.blogger.com/profile/06815097097865363163noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-912164683293616530.post-79936823707655947382008-05-06T22:51:00.000+03:002008-05-06T22:51:00.000+03:00Όταν ήμουν πιτσιρίκι έβλεπα φανατικά Καραγκιόζη στ...Όταν ήμουν πιτσιρίκι έβλεπα φανατικά Καραγκιόζη στην Ερτ2 αν θυμάμαι καλά...Βέβαια δεν μου περνούσε από το παιδικό μυαλό ούτε ο χαρακτηρισμός του Κ. ως αντιήρωα, υλιστή αλλά θυμάμαι ότι γελούσα.<BR/><BR/>Πλεον δεν μπορώ να δω Κ.Τον έχω απωθήσει γιατί μου θυμίζει κάτι από εκείνη την Ελλάδα και δεν μου αρέσουν τα πισωγυρίσματα και μερικές γελοίες νοσταλγίες τύπου "Τί καλά ήταν τότες και τώρα είναι χάλια τα πράματα κτλ".Επειδή συχνά πέφτω στην παγίδα γι αυτό το λέω.<BR/><BR/>Ο Κ.μου φέρνει πλέον νοσταλγία, αλλά τον σέβομαι και τον σιχαίνομαι γιατί είναι πάνω από όλα ότι είμαστε όλοι εμείς.Είναι διαχρονικός ο Καραγκιόζης?BioLogoshttps://www.blogger.com/profile/11736516558025262104noreply@blogger.com